ไดอารี่กับความทรงจำของวันวาน

กาลครั้งหนึ่ง ผมอยู่บ้านหลังหนึ่งเป็นบ้านไม้และอยู่กับยาย น้อง น้องคนเล็ก ป้า ลูง น้า และมีเพือนอยู่อีกคนหนึ่งเราเล่นดัวยกันที่บ้าน บ้านข้องเพือนน้ันอยู่ติดกันกับบ้านผมเราเล็นกันทุกวันไปโรงเรียนด้วยกันโรงเรียนข้องผมนั้นต้องนังรถไปโรงเรียนด้วยรถประจำทางโรงเรียนข้องผมเป็นแบบ 2 ชั้น มีเพือนห้องละประมาณ 20 คน มีผู้หญิง 3 คนเองนะตอนพักกลางวันไปกินข้าวที่โรงอาหารพอกินแล้วก่อนขึ้นห้องต้อกินนมอีกตอนกลับบ้านก็นั้งรถกลัยบบ้านอยู่ได้ปนะมาณ 10 ปี ผมก็ต้องยายบ้านไปอยู่กับแม่ที่บ้านไหม่จึงต้องยายโรงเรียน